Science Camp

Hallo allemaal,

Vorige week ben ik met Willem op Science Camp geweest. Hij zit in de laatste klas hier op Elementary School (5th grade) en net zoals in Nederland ga je dan op kamp.

Er zitten hier ongeveer 100 5th graders op Montclaire Elementary, een flinke club dus. Het kamp duurt 4 dagen, van dinsdag t/m vrijdag.

Net zoals ik bij Fenna meegewerkt ben op kamp in Nederland als kookstaf, heb ik me opgegeven om als begeleider mee te gaan, ze noemen dat hier een "chaperone".

Er was voor 5 ouders ruimte en ongeveer 15 ouders hadden zich aangemeld, dus er moest geloot worden. Verwonderd bleek ik een van de gelukkige te zijn. Deze loting was al in november en vanaf september kregen we er emails over. De Amerikanen houden ervan alles op tijd te regelen. Even wennen voor een Brabantse;)

Uiteindelijk was het dan vorige week zover. Willem had er zin in en was benieuwd bij wie hij in de slaapgroep zat. Hij mocht een top 3 maken vantevoren van 3 vrienden en in ieder geval 1 vriendje zou bij zijn slaapgroep zitten. Dat pakte redelijk uit voor hem, z'n favoriete vrienden Andres (chinees/mexicaans) en Marcus (chinees) zaten er niet bij, maar wel Tom (Amerikaans) en Auhun (Indiaas).

We vertrokken dinsdagochtend met de bekende grote gele schoolbussen naar onze lokatie. Wij wonen in Los Altos, het kamp was in de bergen van Cupertino, wat een kwartiertje rijden is. Niet ver dus, maar je komt in een hele andere omgeving. In de heuvels tussen het groen ligt dit mooie complex, Walden West.

Bij aankomst werd iedereen naar het amfitheater gestuurd om daar te gaan zitten. Walden West wordt gerund door een grote groep mensen die met muziek, uitleg en bewustwording de hele week aan elkaar draaien.

De eerste uren werd er vooral heel veel uitgelegd over het reilen en zeilen daar. Er zijn vooral heel veel regels. Als je je niet houdt aan de regels, moet je naar de HUB (kantoor) voor een waarschuwing. Je naam wordt dan opgeschreven, je kunt er per dag maximaal 4 krijgen, dan wordt je naar huis gestuurd. Je kunt er ook heen gestuurd worden voor een reward, dan krijg je een stempel op je hand/arm. Dit laatste is heel belangrijk: positief bekrachtigen van gedrag. Voor kleine dingen kun je beloond worden: een deur open houden voor iemand anders, troep opruimen, iemand helpen, iets aardigs zeggen. Echter, praten terwijl iedereen stil moet zijn, met steentjes gooien, iets kapot maken: dat zijn redenen voor een waarschuwing. Na dit verhaal dacht ik: moet dit een leuke week gaan worden met al die regels? Is er tijd voor lekker hangen, lummelen, spelen?

Na de lange introductie mochten de kids naar hun slaapzaal en een bed uitzoeken. Dat was fun voor ze, en dit verliep voorspoedig. Ik had in mijn slaapzaal 17 jongens waar ik er een paar van kende, maar 3/4 niet. Hoe ga ik 17 jongens iedere keer stil houden om uitleg te geven over de regels in de slaapzaal?

Ieder kind had die week een natuur naam. Willem had voor Eagle gekozen, ik voor Poppy ( oranje bloem van Californië, en toch een beetje NL, haha). Het was de bedoeling in die week dat iedereen elkaar bij de natuurnaam noemde. Er zaten best lastige namen bij, ik had soms geen idee welk dier of ander natuurverschijnsel bedoeld werd. We gingen direct met mijn groep aan de slag om elkaars naam te leren kennen. We deden als we de kans hadden een kringspel waarbij 1 persoon moest bukken en de 2 die over bleven elkaars natuurnaam moesten noemen. Degene die te laat was, moest de kring uit.

Ik vond de namen van de Chinese kinderen het lastigste, ik kon ze moeilijk uit elkaar houden, ze lijken zo op elkaar. Ik vraag me dan af of de Chinezen dat ook van ons Europeanen vinden. Vast wel.

In die week moesten de kids vaak luisteren en stil zijn als er iets uitgelegd werd. Hoe kreeg je ze allemaal stil?

Er waren allerlei hulpmiddelen die hier goed bij hielpen: aftellen van 5 naar 1, of hand omhoog met alleen wijsvinger en pink omhoog, herhalende woorden:

• banana, dan zei de groep: slug ( banana slug= een gele slak die hier veel voorkomt),
• let me hear a waterfall groep; ssssshhhh,
• one, two groep: eyes on you
• klappen in een bepaald ritme, wat de kinderen herhalen

Het programma van de week bestond in het teken van de natuur in trekken. Iedere dag werd er 1 of 2 maal de natuur in getrokken. Het complex lag in de heuvels en allerlei wandelpaden kwamen er langs.

Deze wandelingen werden begeleid door een speciale instructor (bij ons Otter) en door een van de groepsbegeleiders (ik dus). Dit was echt heel bijzonder en leerzaam. Een dag zijn we 5 uur onderweg geweest. Ieder kind had zijn eigen lunchpakket en een waterfles mee. We liepen de heuvels in, met onderweg stops als we wat bijzonders tegen kwamen. Dan legde Otter uit wat er zo mooi aan was. Bv een exoskelet van een insect. Bij de mens zit het skelet inwendig, maar bij sommige insecten zit het aan de buitenkant, bv bij kevers en kakkerlakken.

Tijdens deze dag deden alle scholieren een solo hike. Ze wandelden alleen gedurende 15 minuten een stuk van de wandeling. Hierdoor konden ze meer genieten en luisteren naar alles wat in de natuur te horen en zien is. Het was natuurlijk best spannend voor ze, maar het pad was gemarkeerd met kaarten. Ook moesten ze een boom knuffelen onderweg. Uiteindelijk kwamen ze bij otter uit. De kinderen die nog niet aan de beurt waren kregen een werkboek waar ze op moesten schrijven wat ze het leukste vonden op kamp, waarom ze deze natuurnaam hebben gekozen en wat ze deze week willen leren.

De lunch hadden we op de picknick plaats van een wijngaard, in het zonnetje. Wortels en chips kregen we erbij van Otter. Een prachtige idyllische plek waar ik graag nog een keer terug ga om een wijntje te proeven.

In de avond was er een kampvuur. Dit kampvuur was op gas met een groot hek eromheen. Er was dus geen risico dat er iets kon gebeuren. Ik vond het er aanvankelijk niet heel gezellig uitzien, maar er was muziek en er werd gezongen en sketches opgevoerd door de begeleiders en leerkrachten, dus de sfeer was toch wel heel leuk. 

Een andere avond gingen we een night hike doen. Er werd een wandeling gedaan in de omgeving van Walden West in het schemerdonker. Eerst werd er een spel gedaan, waarna we een pad in liepen in een lange rij. Er mocht niet gepraat worden om de natuur te respecteren. Ook werd uitgelegd hoe je moest lopen, als een coyote. Dus niet rond gaan rennen, maar zacht je voetstappen neerzetten. We zagen vleermuizen onderweg. Op een mooi uitkijkpunt vroeg Otter aan iedereen om na te denken waar je dankbaar voor bent in je leven. Verderop in een veld werd er een grote kring gemaakt en vertelde ieder om de beurt waar je dankbaar voor was. Een nepkaarsje werd doorgeven. Ieder kind vertelde waarom het dankbaar was.Ik vertelde zo dankbaar te zijn dat ik in de USA met zo'n kamp mee mocht om te ervaren hoe dat hier is en om te genieten van de prachtige natuur. Mooi moment!

Ook hebben uitgebreid de sterrenhemel bekeken en geleerd waar je de noordster kunt vinden. 

Op een andere field trip stopten we bij een leeg meer, er was ondertussen gras in gegroeid, vorig jaar was het nog een meer. Een streep op de bomen gaf aan waar het water had gestaan.

Al zittend in het gras vertelde Otter het verhaal van de Lorax. De Lorax is een kinderboek. De Lorax praat in het boek namens de bomen, een andere persoon is de Once ler, dat is de industrie. De Once Ier hakt bomen om om er kledingstukken van te maken. Het populair dat er steeds meer bomen omgehakt worden om kleding van te maken. Er komen steeds meer mensen werken in hun auto's, gebouwen worden gebouwd. De Lorax komt vertellen dat de dieren niet meer kunnen eten omdat er geen vruchten van de bomen meer zijn. Echter, de Once ler zegt  dat er meer geproduceerd moet worden en kapt nog meer bomen. De Lorax komt een tijd later vertellen dat het water en de lucht vervuild worden door de fabrieken. Er wordt gewoon doorgewerkt. Op een gegeven moment zijn alle bomen op, en vertrekt iedereen van de fabriek. De Lorax geeft hem de boodschap mee: iemand moet er veel om geven, anders  wordt het nooit beter.

De Once ler overdenkt dit jarenlang en geeft uiteindelijk een jongen het laatste zaadje van de boomsoort om er een nieuw bos van te laten groeien. 

Dit verhaal weerspiegelt eigenlijk dat we goed voor onze natuur moeten zorgen, en met name onze bomen, zij zijn de longen van de aarde.

Hij vertelde dat de 5th graders iets zelf kunnen doen, ook al mogen ze nog niet stemmen of autorijden. Ze kunnen opletten om geen producten met palmolie te kopen. Palmolie wordt namelijk verbouwd op land waar voorheen tropisch regenwoud groeide. Dit wordt gekapt om palmolie te verbouwen. Bij deze geef ik deze opdracht aan jullie, de lezers, om op te letten waar palmolie in zit. Door deze producten niet te kopen, wordt er minder palmolie verbouwd. Red het regenwoud op aarde!

Palmolie is een vet wat in veel producten wordt gebruikt, bv Nutella.

Terug naar het kamp nu. Sorry, ik weidde een beetje uit over bovenstaande. In zo'n week wordt je je zo bewust van de pracht van de natuur, daar wil je echt goed voor zorgen!

Het eten was goed verzorgd in deze week: als diner hadden we: taco's, pizza en pasta. Ontbijt: wafels, roerei, pannenkoeken, muesli/cornflakes, brood, havermout. Kinderen zaten aan een vaste tafel, iedere avond was er een kind Hopper. Dit kind haalde dan in de keuken eten bij als het op was. Er werd gevraagd om de Hopper ook tijd te geven om zelf te kunnen eten. Eigenlijk was de hele week doordrenkt van respect hebben voor elkaar, elkaar helpen en hier werd je dus ook voor beloond met stempels op je hand.

Aan het eind van het diner kon je een extra dessert verdienen door zo zacht mogelijk borden en bestek weg te brengen naar de keuken. Alle kinderen deden hun uiterste best om de vaat zo zacht mogelijk weg te brengen.

De laatste avond was er een quiz avond en een dansavond. Bij de quiz moest je samen met je cabingroep de juiste antwoorden vinden. De vragen hadden allemaal betrekking op natuur en natuurverschijnselen. De dansavond was ook hilarisch. Kids mochten elkaar niet aanraken, geen high five doen. Als ze dit wel deden, moesten ze naar de HUB. De floss mocht wel natuurlijk. Daarna ging het van start. Het was leuk, maar het volume ging niet echt open en kids dansten wel, maar veel ook niet. Een erg beheerste dansavond dus. Ik had er andere verwachtingen bij vantevoren.

Tenslotte moet ik jullie nog wat vertellen over het bedritueel. De kinderen gaan om half 10 naar bed, pyjama's aan, waterfles naast het bed. Om 9.30 uur gaat het licht uit en ging ik een verhaal voorlezen uit de map die in de slaapzaal lag. Na een kwartier lezen was iedereen rustig en om 10 uur sliep bijna iedereen. wat? Hoe kan dat? 

Ik kon vervolgens ook niet meer weg uit de cabin, dus ben gaan douchen en en boek gaan lezen en slapen.. Is toch wat anders dan de gezellige klets met een wijntje erbij op schoolkamp in NL. Maar.... ik was fris en fruitig in de ochtend en vrijdagmiddag bij terugkomst niet doodmoe.

Wat vond ik nou van het kamp? Ik heb met verwondering deze week meegemaakt. Verwondering vanwege het grote contrast met een kamp in Nederland.

Ik had natuurlijk Fenna's kamp recent meegemaakt en mijn eigen ervaring van schoolkamp vroeger.

Er waren wel heel veel regels en heel weinig vrije tijd. In Nederland hebben kids meer vrijheid om zelf wat te ondernemen, relaxen, ze worden meer vrij gelaten. Ik vind het jammer dat ze dit de kinderen niet wat meer gunnen. Vrije tijd en spelen is ook zo belangrijk voor kinderen. En lekker en beetje gek kunnen doen is ook wel leuk, toch?

Waar ik echt van de onder de indruk was, is de verbinding met de natuur die in deze week gelegd wordt. Kinderen leren zoveel wat er allemaal leeft en heerst en hoe je daar als mens mee dient om te gaan. 

Wat ik zo waardeer aan de Amerikaanse cultuur is het respect wat mensen voor elkaar hebben en de beleefde omgangsvormen. Dit wordt de kinderen al van jongs af aan bijgebracht. 

Foto's zal ik er straks bij zetten, dan hebben jullie een idee waar ik het over gehad heb.

Lieve groetjes, 

Susanne