Onze eerste verhalen vanuit de USA

Hallo allemaal, we zijn inmiddels 4 weken in Silicon Valley en wordt nu tijd om onze belevenissen en ervaringen op te gaan schrijven over ons leven hier. 4 weken geleden arriveerden we in San Francisco op dinsdagochtend 18 juli om 12 uur.

We hadden flink wat spullen bij ons: 10 koffers en 5 stuks handbagage. De Ford Explorer van Vincent stond nog thuis, dus we moesten met 2 taxi's naar ons huis in Los Altos. 

Het was toch best raar om een ander huis binnen te stappen, wetende dat je er de komende 2 jaar zult wonen en er je thuis van moet maken. Vincent had er gewoond vanaf mei in zijn eentje: het huis was dus wel ingericht, maar oogde nog wat kaal en ongezellig. Dit zou de komende weken wel gaan veranderen. Er waren immers nog 4 weken vakantie voor de boeg met genoeg tijd om het huis "ons" huis te maken.

In de eerste week zijn we veel thuis geweest. Vincent moest een aantal dagen werken, en dus was er geen auto. Dit was prima, we hebben veel gezwommen in ons heerlijke zwembad, en ondertussen het huis beetje bij beetje ingericht. In het weekend kochten we spulletjes bij die we nodig hadden.

Veel van wat we nodig hadden, was al aanwezig. Vanaf mei woonde Vin hier alleen en ik met de kinderen in Nederland. We hebben toen spullen gehuurd via ASML, deze zijn bezorgd en in elkaar gezet toen wij er waren in de meivakantie. Alles is toen gebracht: bedden, banken, keukenspullen, tafels, stoelen, etc. etc.

In het eerste weekend zijn we een auto gaan kopen voor mij. Er is hier in San Jose een straat waar alleen maar autoverkopers zit: Stevens Creek Boulevard. Het is een brede drukke weg (3 baans aan beide kanten) en ongeveer alle automerken zijn vertegenwoordigd. Alleen Franse auto's zie je hier niet veel, maar wel Duitse, Italiaanse en natuurlijk Amerikaanse (Chrysler, Dodge, Jeep). De avond vantevoren hadden we ons via de website al voorbereid en een lijstje van mogelijke auto's gemaakt. Dat was wel handig, anders is het moeilijk zoeken in die duizenden auto's die overal staan. We hebben een Ford, Toyota en BMW dealer bezocht. De gehaaste Toyota dealer haalde alle verkooptrucs uit de kast: "Mooie auto heb je bij je, heb ik ook gereden", "Er zijn meer geïnteresseerden voor deze auto, dus wacht niet te lang". Weinig echte interesse in wat we nou echt zochten en erg haastig. Op naar de Ford dealer. Daar uiteindelijk gekozen voor een lichtblauwe C max, hybride. Vervolgens wel de hele middag nog daar geweest om alles te regelen, maar we reden uiteindelijk met 2 auto's naar huis.

Het is een heerlijke auto, we zijn er erg blij mee. Hij rijdt zuinig: 1 op 19, in tegenstelling tot de Ford Explorer van Vincent: 1 op 9.

Hoe vinden we het nou hier in dat verre Amerika van Trump?

Heerlijk, het begint eigenlijk met het klimaat hier:  iedere dag zon, we hoeven er niet over in te zitten. In de nachten koelt het lekker af, dus slapen is geen probleem. We wonen in de heuvels, dus dat geeft ook verkoeling. 

Het leven verloopt hier relaxed, mensen zijn niet gehaast, wachten rustig in de rij voor de kassa, in het verkeer geen bumperkleven, maar allemaal hetzelfde tempo. Daardoor duren bepaalde activiteiten wel wat langzamer. Even snel boodschappen doen kan niet. Ten eerste heb je zoveel keus in de supermarkt, dat het even duurt voor je het juiste product hebt gevonden. Van ieder artikel zijn wel 20 varianten. Als je dan vervolgens in de rij aansluit, duurt het nog wel eventjes. De kassa meneer of mevrouw neemt de tijd om te vragen hoe het met je gaat en doet rustig haar werk. Een andere werknemer doet vervolgens alle spullen in tassen voor je. 

Verder is de natuur hier supermooi, maar dat gaan we de komende tijd nog ontdekken, dus daar vertel ik later over.

De Amerikanen zelf ervaren we als erg prettig. Ze zijn open in het contact, zijn benieuwd wie je bent en waar je vandaan komt. Onbekenden maken spontaan een praatje met je. We merken in het contact met de ouders van school dat ze je er graag bij betrekken. Een moeder van een klasgenoot van Willem heeft meteen allerlei moeders gemaild om een "play date" te organiseren. In Nederland ga je uit school meteen mee, hier organiseer je dat met elkaar. Dus op het sportveld bij school werd afgesproken met een aantal moeders en veel jongens die allemaal gingen voetballen/rennen/tikkertje doen. Ik had wat drinken meegenomen, een andere moeder ijsjes in een koelboxje. Superleuk! En meteen contact met andere moeders, dat vind ik wel leuk!

Waar we een beetje aan moeten wennen hier, is dat de Amerikanen weinig smaak hebben. Hun kleding is vaak niet echt mooi, erg wijd van model en er lijkt weinig aandacht aan besteed. Veel mensen dragen sportieve kleding: sneakers en een joggingbroek. Nou is Silicon Valley niet de juiste weergave van heel Amerika, want hier wonen veel rijke mensen. Er zijn dus ook veel goedgeklede mensen die er helemaal op en top verzorgd uitzien (haar in een mooi model/mooie nagels/dure tas). Vaak dus de vrouwen..

En hoe je er uit ziet, zegt eigenlijk niets over hoe rijk of arm je bent! Iemand in een slobberbroek en simpel t shirt kan een rijke Amerikaan zijn! 

Ok, dit was even de eerste impressie van ons leventje hier. De school is begonnen hier, daar ga ik volgende keer over vertellen hoe het hier wert